Υπάρχει ευτυχία χωρίς χαρά;

Η ευτυχία είναι στόχος ζωής για τους περισσότερος ανθρώπους. Αποτελεί πολύ συχνά αντικείμενο συζητήσεων, αναλύσεων, ανταλλαγής απόψεων για το τι κάνει τον καθένα ευτυχισμένο κλπ.

Πολύ συχνά η ευτυχία συγχέεται με τη χαρά. Νομίζουμε ότι όταν δεν είμαστε χαρούμενοι, δεν είμαστε ευτυχισμένοι. Η ευτυχία, όμως, κατά την άποψή μου δεν είναι συνώνυμο της χαράς, ούτε εξαρτάται από αυτή.

Η ευτυχία είναι μια εσωτερική πολύ προσωπική κατάσταση. Είναι μια κατάκτηση που δεν έχει να κάνει με το αν είναι κανείς συνεχώς χαρούμενος, δραστήριος ή σε καλή διάθεση. Η ευτυχία επιτυγχάνεται όταν είναι κανείς σε αρμονία με τα συναισθήματά του. Σε αρμονία με τον εαυτό του.

Όταν κάποιος βιώνει μια απώλεια, είναι θλιμμένος. Όταν παραβιάζονται τα όριά του, θυμωμένος. Όταν απειλείται, φοβισμένος. Όσο επιτρέπει στον εαυτό του να βιώσει τα συναισθήματα που του δημιουργούνται από τις καταστάσεις που ζει, να τους επιτρέψει να υπάρξουν και να τους δώσει τον χώρο για να εκφραστούν με αποδεκτό τρόπο, είναι σε αρμονία με τον εαυτό του. Και δεν χάνει την εσωτερική του ευτυχία. 

Η χαρά είναι συναίσθημα. Πολύ όμορφο συναίσθημα, αλλά δεν μπορεί να είναι μόνιμο συναίσθημα. Κανένα συναίσθημα δεν είναι μόνιμο. Τα συναισθήματα εναλλάσσονται ανάλογα με τις καταστάσεις και τις συνθήκες της ζωής. Αν κάποιος βιώνει μόνιμα ή για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ένα συναίσθημα, είτε μόνιμη χαρά, είτε συνεχή θλίψη, είτε διαρκή φόβο, βρίσκεται σε εσωτερική δυσαρμονία, χάνει την ισορροπία του και την εσωτερική του γαλήνη.

 Η ευτυχία ως εσωτερική κατάσταση μπορεί να είναι μόνιμη. Όσο βρίσκεται κανείς σε επαφή με τον εαυτό του, ακούει και καλύπτει τις ανάγκες του, αποδέχεται και διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, έχει κατακτήσει την εσωτερική του ισορροπία και άρα βιώνει την ευτυχία. Ξέρει ότι και ο θυμός και η θλίψη και ο φόβος και η αηδία είναι απολύτως αποδεκτά και φυσιολογικά συναισθήματα εφόσον προκλήθηκαν από κάποιο γεγονός, τα καλωσορίζει και ακούει το μήνυμα που του μεταφέρουν. Τους επιτρέπει να υπάρξουν για όσο χρόνο τα χρειάζεται (ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο), τα διαχειρίζεται και προχωράει παρακάτω.

Σας έχει τύχει να βιώνετε μια απώλεια, οποιασδήποτε μορφής (θάνατο, χωρισμό, απόλυση, οικονομική καταστροφή), να είστε πολύ θλιμμένος/η και να θέλετε να σας αφήσουν ήσυχο/η σε αυτό το συναίσθημα? Να νιώθετε ότι σε αυτή την κατάσταση της λύπης είστε καλά? Γιατί αυτό έχετε ανάγκη εκείνη τη στιγμή? Έχει ανάγκη ο οργανισμός σας να πατήσει ένα στοπ στις δραστηριότητές του, να ησυχάσει, να γιατρέψει τις πληγές του για να ανασυγκροτηθεί και να επιστρέψει. Αυτός είναι ο ρόλος της λύπης. Το να είστε λυπημένος/η δε σημαίνει ότι δεν είστε ευτυχισμένος εσωτερικά.

Επιτρέψτε στον εαυτό να βιώσει ό,τι συναίσθημα έρχεται κάθε στιγμή. Καλωσορίστε το. Ακούστε το. Θα μεταφέρει το μήνυμα και όταν πια δεν το χρειάζεστε, θα φύγει!